تأثیر علل اصلی مرگ ومیر بر امید زندگی استان فارس با استفاده از روش جدول عمر چند کاهشی

مقدمه و اهداف: مطالعات اخیر در مورد مرگ ومیر در ایران آشکارا بر این نکته تأکید کرده اند که طی سه دهه گذشته بیماری های قلبی- عروقی، حوادث غیر عمدی و سرطان ها به عنوان سه علت عمده ی کاهش عمر ایرانیان، نقش آفرینی کرده اند. این مقاله در تلاش است تا چنین نقشی را در الگوی مرگ ومیر استان فارس در سال 1385 مطالعه کند. روش کار: تعداد موارد مرگ ثبت شده بر حسب سن و جنس و توزیع مرگ بر حسب علت در استان فارس برای سال 1385 از نظام ثبت مرگ وزارت بهداشت اخذ شده و برای کسب اطلاع از جمعیت در معرض، به سرشماری مراجعه شده است. مرگ ومیر بالای 5 سال با روش تعادل رشد براس و مرگ ومیر کودکان زیر 5 سال با روش غیر مستقیم برآورد شده و تحلیل داده ها به وسیله جدول عمر چندکاهشی انجام شده است. نتایج: برآورد این مقاله از امید زندگی سال 1385 در استان فارس، 3/70 سال است که برای زنان حدود 72 و برای مردان به کم تر از 69 سال می رسد. یافته ها نشان می دهد که سه علت عمده مرگ، مسؤول کاهش حدود 11 سال از عمر مردان و زنان استان فارس است. نتایج جزیی تر، بیان گر این است که بیماری های قلبی- عروقی و سپس حوادث غیر عمدی سهم بیش تری در این کاهش داشته اند و نقش حوادث غیر عمدی در کاهش امید زندگی مردان، پررنگ تر از زنان است. نتیجه گیری: توجه ویژه به عوامل خطر مربوط به بیماری های قلبی- عروقی در هر دو جنس و حوادث غیر عمدی در سطح مردان برای کاهش سطح مرگ ومیر و در نهایت افرایش امید زندگی استان ضروری است.